Saturday, September 29, 2012

ही कविता तिचीच आठवण करते आहे..

दिसलो कसाही पण आतुन खचलेलो आहे
वाट चालत आलोय एकल्याची 
आजही एकटाच आहे

गाव माझे मागे सोडुन
नवे आयुष्य जगतो आहे

थोडं हसतो आहे
थोडं रडतो आहे
स्वप्न ठेचाललेले उराशीच ठेवले आहे

आकाशाच्या रंगात तिला पाहणे

चंद्रामध्ये तिला पाहणे

वेडयासारखेच आता हे जगणे आहे
ती माझी नसतानाही माझी च म्हणतो आहे..

बात माझी वेगळीच आहे

दु:खांना माझ्या कवितेत माळतो आहे

आसवांच्या शाईने कविता मी लिहतो आहे
तिला कळत नाही 

ही कविता तिचीच आठवण करते आहे..

No comments:

Post a Comment

हर गडी बदल रही रूप जिन्दगी...