ऐक शिष्या सावधान | सिद्ध असता निजबोध |
माईक हा देहसमंध | तुज बाधी ||
बद्धके कर्मे केली | ते पाहिजे भोगिली |
देह बुद्धी दृढ झाली |म्हणोनिया ||
मागे जे जे संचित केले |ते ते पाहिजे भोगिले |
शूद्रे सेत जरी टाकिले | तरी बाकी सुटेना ||
हा तो देहबुद्धीचा भाव | स्वस्वरूपी समूळ वाव |
परंतु प्राप्तीचा उपाव | सुचला पाहिजे ||
स्वरूप लंकापुरी | हेम इटा दुरीच्या दुरी |
देहबुद्धीचा सागरी | तरले पाहिजे ||
विषयमोळ्या बाहो सांडी | मग त्यास म्हणे कोण काबाडी |
तैसी पदार्थाची गोडी |सांडीत आत्मा ||
देहबुद्धीचे लक्षण | दिसेंदिस होता क्षीण |
तदुपरी बाणे खूण | आत्मयाची ||
सर्व आत्मा ऐसे बोलता |अंगी बाणे सर्वथा |
साधनेवीण ज्ञानवार्ता |बोलोची नये ||
दस-याचे सोने लुटले | तेणे काय हातासी आले |
कि राय विनोदे आणिले |सुखासन ||
तैसे शब्दी ब्रह्मज्ञान |बोलतां नव्हे समाधान |
म्हणोनिया आधी साधन |केले पाहिजे ||
शब्दी जेविता तृप्ती जाली |हे तो वार्ता नाही ऐकिली |
पाक निष्पत्ती पाहिजे केली |साक्षपे स्वयें ||
कांहीतरी येक कारण | कैसे घडे प्रेत्नेवीण |
मा हे ब्रह्मज्ञान परम कठीण | साधनेवीण केवी ||
शिष्य म्हणे सद्गुरू |साधन तरी काय करू |
जेणे पाविजे पारू |माहा दु:खांचा ||
आता पुढिलीये समासी | स्वामी सागती साधनासी |
सावध श्रोती कथेसी |अवधान द्यावे ||
No comments:
Post a Comment
हर गडी बदल रही रूप जिन्दगी...