आसाच आहे मी कारण नसताना
ही तुझ्याशी भांडनारा
आणि तरी ही तुझ्यावाचून
पावलो पावली आड़नारा
जख्मा तू किती ही दे
जख्मांच काही वाटत नाही
पण फुंकर मारायला तू आलीस
हे काही पटत नाही
खुप बडबड़त असते ती
का हे काही कळत नाही
एकच गोष्ट सांगायची आहे तिला
पण मला काही जमत नाही
कोनासाठी रडतोस .का विरह करतोस
कोणासाठी थांबनारे कोणी ही नसते
जगाचा नियम आहे ,आटळ सत्य आहे
प्रत्येकाच संचित त्याने आधीच लिहिलेले असते
उघडेल नशिबाचे दार
तु माझी होण्याने
बदलेल बघ सार जग माझे
तु माझ्या घरी येण्याने
तुझे ते हास्य
सार काही विसरायला लावते
आणि तुला हे सांगायच
तर मन घाबरायला लागते
तुझे नाव हृदया मध्ये
स्वताच घर करून बसलय
सुखी संसराच आपल्या
पहाटेच स्वप्न मला दिसलय
कधी कधी नकळत आस काही घडते
ठरवतो एक आणि नसती आफत गळ्यात पड़ते
टाळत आसतो आपण जीला ठरवून ठरवून
तीच समोर येते आणि गाड़ी आपली आड़ते
ह्रुदयात साठवून ठेव माला
आता विरुद्ध दिशेला जायचय
गोल आसेल ना जर जग
लक्ष्यात ठेव परत भेटायचय
No comments:
Post a Comment
हर गडी बदल रही रूप जिन्दगी...