मी तेंव्हा वसंत साहून गेलो
खुल्या आसमंती राहून गेलो ...
तो पूर होता कसा आसवांचा?
मी लोचनांतून वाहून गेलो !!
ही वेदना तू दिलेली असावी
व्रुथा ना तिला मी चाहून गेलो.
पाहण्या जोगे उरले ना काही
मनाचे दिवाळे पाहून गेलो !!
नकोसा जगाला होऊ लागता ...
मी या चितेवर स्वतःहून गेलो !!!
No comments:
Post a Comment
हर गडी बदल रही रूप जिन्दगी...